Dinle...

Hz. Mevlana der ki;

Hangi karanlıklar son bulmadı?

Hangi gidişlerin dönüşü olmadı?

Sen umutla bekle.

Bekleyişin ümit bulacak.

Sanma kaldın karanlıkta.

Görünüyor bir ışık ufukta.

Sabret az daha.

Zayi olmaz beklediğin yerde

ettiğin dua.

Her şeyin özünün sevgi olduğu öğretildi bize. 

Adaletli olmak gerektiği tembih edildi. 

Güçlü mazlumun yanında olmalı dedi ''O.''

Olan, olmayanla paylaşmalı, üstelik kendisi için sevdiğinden paylaşmalı dedi. 

Sevgiyle yoğruldu toprağımız.

Can mumumuz sevgiyle yakıldı.

Söyleyecek söz bulamıyorum artık.

Sabır gibi bir şey değil duyumsadığım.

Sadece bekliyorum.

Aklım ve kalbim arasındaki o ince çizgide bekliyorum sadece.

Yanlış öğretiliyor bize bir çok şey.

Söylenen sözlerle davranışlar birbirini tutmuyor.

Bu kadar yalanın arasında gerçekliğinden emin olduğum bir tek şey var.

Bir çocuğa sarıldığımda hissettiğim sevgi, ki o çocuk o kadar saf ki dünyanın yalan dolanından habersiz şu an.

Ve dosta sarılırken hissettiğim sevgi, ki o dost biliyor kendini.

Sevgi olsun ki gerçek olsun.

Ne kadar yalan varsa yok olsun.

_Sade_